Եւ եղեւ յետ աւուրն երկրորդի՝՝, եւ ահա այր եհաս ի բանակէ զօրուն Սաւուղայ, եւ հանդերձք իւր պատառեալք, եւ հող զգլխով իւրով. եւ եղեւ ի մտանել նորա առ Դաւիթ, անկաւ յերկիր եւ երկիր եպագ նմա։
Եւ ի քսան եւ երիս ամսոյն եւթներորդի արձակեաց զժողովուրդն ի խորանս իւրեանց ուրախութեամբ եւ բարի սրտիւ, յամենայն բարութիւնսն զոր արար Տէր Դաւթի եւ Սողոմոնի եւ ժողովրդեան իւրում Իսրայելի։
Եւ քարոզեցաք անդ պահս առ եզր գետոյն Առիս, եւ մատուցաք անդ աղօթս առաջի Տեառն Աստուծոյ մերոյ, խնդրել ի նմանէ ճանապարհ ուղղութեան մեզ եւ որդւոց մերոց եւ ամենայնի որ ընդ մեզ.
Եւ տեսեալ զնա ի բացուստ՝ ոչ ծանեան, եւ բարբառեալ մեծաձայն լացին, եւ պատառեցին իւրաքանչիւր զպատմուճան իւր, եւ ցանեցին հող ի վերայ գլխոց իւրեանց ընդ երկինս հայելով։
Եւ պատառեաց Յեսու զհանդերձս իւր, եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր առաջի տապանակին Տեառն մինչեւ ցերեկոյ, ինքն եւ ծերքն Իսրայելի, եւ արկին հող զգլխովք իւրեանց։
Եւ ելին ամենայն որդիքն Իսրայելի եւ ամենայն ժողովուրդն եւ եկին ի Բեթէլ. եւ նստան լացին առաջի Տեառն, եւ պահեցին յաւուր յայնմիկ, եւ մատուցին ողջակէզս փրկութեան առաջի Տեառն.
Եւ ժողովեցան ի Մասփա եւ հանին ջուր, եւ եհեղ յերկիր առաջի Տեառն. եւ պահեցին յաւուր յայնմիկ, եւ ասեն. Մեղաք առաջի Տեառն։ Եւ դատեցաւ Սամուէլ զորդիսն Իսրայելի ի Մասփա։