եւ եղիցի եթէ ես երթայցեմ ի քէն, եւ Հոգի Տեառն առնուցու զքեզ յերկիր զոր ոչ գիտիցեմ, եւ մտանիցեմ պատմել Աքաաբու, եւ ոչ գտանիցէ զքեզ, եւ սպանանիցէ զիս. եւ ծառայ քո երկիւղած է ի Տեառնէ ի մանկութենէ իւրմէ։
Եւ հրամայեցի տալ ի ձեռս Սեղիմայ քահանայի եւ Սադովկայ գրչի, եւ Փադայեայ որ էր յՂեւտացւոցն, եւ ի ձեռանէ նոցա Անան որդի Զաքուր, որդի Մաթանայի. վասն զի հաւատարիմ էին նոքա որք բաժանէին եւ տային եղբարց իւրեանց։
եւ թուղթ մի առ Ասափ, որ է պահապան դրախտին արքունի. զի տացէ ինձ փայտս ի կազմած դրանցն եւ պարսպաց քաղաքին, եւ տանն յոր ես մտից անդր։ Եւ ետ ինձ թագաւորն. վասն զի ձեռն Աստուծոյ իմոյ էր ընդ իս բարութեամբ։
Եւ որք էին բռնացեալ զառաջինն՝ ծանրացուցի նոցա, եւ առի ի նոցանէ զհաց եւ զգինի եւ զայլ ամենայն, արծաթ դիդրաքմայս քառասուն, եւ դարձուցի ի տեարս իւրեանց, եւ ի բաց արարի զնոսա յիշխանութենէ ժողովրդեանն՝՝, եւ ես ոչ եղէ իբրեւ զնոսա վասն երկիւղին Աստուծոյ։
եւ ասեմ ցնոսա. Մի՛ բանայցէք վաղվաղակի զդրունսն մինչեւ ի ծագել՝՝ արեւուն, եւ մինչդեռ ամենեքեան արթունք իցեն՝ կալցեն զդրունսն, եւ փակ արկեալ պնդեսցեն զնոսա. եւ կացցեն պահապանք դրանց եւ բնակչաց Երուսաղեմի, այր ի պահու իւրում, եւ այր իւրաքանչիւր ի տան իւրում՝՝։
Եւ դու տես քեզ յամենայն ժողովրդենէդ արս զօրաւորս, աստուածապաշտս, արս արդարակորովս որ ատիցեն զհպարտութիւն, եւ կացուսցես զնոսա ի վերայ դոցա հազարապետս եւ հարիւրապետս եւ յիսնապետս եւ տասնապետս։