13 Եւ կացուցի ի խոնարհագոյն տեղիսն յետոյ պարսպին ընդ յարկօքն՝ արս հանդերձ զինու եւ գեղարդեամբ եւ աղեղամբ իւրեանց։
Եւ եղեւ իբրեւ եկին Հրեայքն որ բնակեալ էին ի տեղիս տեղիս, եւ ասացին ցմեզ՝՝, եթէ՝ Ելանեն յանկարծակի յամենայն տեղեաց ի վերայ մեր։
Եւ առաքեցի առ նոսա հրեշտակս, եւ ասեմ. Գործս զոր գործեմ ես՝ գործ մեծ է, եւ ոչ ժամանեմ իջանել առ ձեզ, զի մի՛՝՝ խափանեսցի գործս, յորժամ կատարեմ զսա՝ ապա՝՝ իջից առ ձեզ։
Ո՞վ է որպէս Տէր Աստուած մեր, ի բարձունս բնակեալ,
Ահաւասիկ ես առաքեմ զձեզ իբրեւ զոչխարս ի մէջ գայլոց. եղերուք այսուհետեւ խորագէտք իբրեւ զօձս, եւ միամիտք իբրեւ զաղաւնիս։
Եղբարք, մի՛ լինիք տղայք մտօք, այլ ի չարեաց տղայացարուք, եւ մտօք կատարեալք լինիջիք։