Առաքեաց Յովաբ ի Թեկուէ, եւ առ անտի կին մի իմաստուն, եւ ասէ ցնա. Սուգ առ եւ զգեցիր հանդերձ սգոյ. մի՛ օծանիցիս իւղով, եւ եղիցես իբրեւ զկին մի սգացեալ ի վերայ բազմօրեայ մեռելոյ։
Եւ առ Սեդեկիա արքայ Յուդայ խօսեցայ ըստ ամենայն բանիցս այսոցիկ, եւ ասեմ. Մուծէք զպարանոցս ձեր ընդ լծով արքային Բաբելացւոց, եւ ծառայեցէք նմա եւ ազգի նորա, եւ կեցջիք։
Եւ եղիցի՝ ազգ եւ թագաւորութիւն որ ոչ ծառայեսցեն Նաբուքոդոնոսորայ արքայի Բաբելացւոց, եւ որք միանգամ ոչ մուծցեն զպարանոցս իւրեանց ընդ լծով արքային Բաբելացւոց, սրով եւ սովով եւ մահուամբ արարից այցելութիւն ի վերայ ազգին այնմիկ ասէ Տէր, մինչեւ սատակեսցին ի ձեռաց՝՝ նորա։
Զօրացարուք, որդիք Բենիամինի, ի մէջ Երուսաղեմի. փող հարէք ի Թեկուէ, եւ ի վերայ Բեթաքարմայ առէք նշան. զի չարիք կարկառեալ գան ի հիւսիսոյ, եւ բեկումն մեծ եղիցի՝՝
Պատգամք Ամովսայ որ եղեն յԱկկարիմ՝՝ Թեկուայ, զորս ետես ի վերայ Երուսաղեմի յաւուրս Ոզիայ արքայի Հրէաստանի, եւ յաւուրս Յերոբովամայ որդւոյ Յովասայ արքայի Իսրայելի, երկուք ամօք յառաջ քան զգետնաշարժն. եւ ասէ.