1 Եւ յարեաւ Եղիասիբ քահանայ մեծ եւ եղբարք նորա քահանայք, եւ շինեցին զդուռն Աւազանաց ջրմղին՝՝, եւ սրբեցին զնա եւ կանգնեցին զդրունս նորա, եւ կանգնեցին զնա մինչեւ՝՝ յաշտարակն Անամայելի,
եւ ի դուռն Եքթիերան, եւ յաշտարակն Անամայելի եւ մինչեւ ի դուռն Ջրբղխացն. եւ լսելի եղեւ ձայն երգոցն մինչեւ յամենայն տեղիս. քանզի հրամայեաց Եզր կալ ի վերայ ամենայն դրանցն եւ երգել։՝՝
Եւ եղեւ յորժամ լուան Սանաբաղատ եւ Տուբիա եւ երկիրն Արաբացւոց եւ այլք բազումք՝՝ ի թշնամեաց մերոց, եթէ շինեցի զպարիսպն, եւ ոչ մնաց ի նոսա զօրութիւն. (եւ ցայն ժամ եւս զդրունսն ոչ էր կազմեալ.)
պատել զամենայն երկիր, զանապատն՝ ի Գաբայ՝՝ մինչեւ ցՌեմոն ընդ կողմն հարաւոյ Երուսաղեմի. եւ Հռամ ի տեղւոջ իւրում կացցէ՝՝ ի դրանէն Բենիամինի մինչեւ ի տեղի դրանն Առաջնոյ, մինչեւ ի դուռն Անկեանցն, եւ մինչեւ ցաշտարակն Անամայելի՝՝ մինչեւ ի հնձանս թագաւորին։
Եւ խօսեսցին դպիրքն ընդ ժողովրդեանն եւ ասասցեն. Այր ոք որոյ շինեալ իցէ տուն նորաշէն, եւ ոչ իցէ արարեալ նմա նաւակատիս, գնասցէ եւ դարձցի ի տուն իւր. գուցէ մեռանիցի ի պատերազմի, եւ այլ այր առնիցէ նմա նաւակատիս։