6 Եւ ասէ ցիս թագաւորն, եւ հարճ նորա՝՝ որ նստէր առ նմա. Յո՞րժամ ժամանես դու, եւ կամ ե՞րբ դարձցիս։ Եւ արար առ իս բարութիւն թագաւորն եւ արձակեաց՝՝ զիս. եւ ես կալայ առ նմա ժամանակ։
Մի՛ թողուր ի ձեռաց. այլ՝՝ եղիցին ականջք քո հայել յաղօթս ծառայից քոց, եւ անսալ խնդրուածոց որոց երկնչին յանուանէ քումմէ. եւ յաջողեա զխնդրուածս ծառայի քո այսօր, եւ տուր ինձ գտանել գթութիւնս առաջի առնս այսորիկ։ Եւ ես էի տակառապետ թագաւորին։
Եւ մինչ զայս ամենայն արարեալ էր, ես ոչ էի յԵրուսաղէմ. քանզի յամի երեսներորդի եւ երկրորդի Արտաշիսի թագաւորի Բաբելացւոց՝ մտի առ թագաւորն. եւ յետ բազում աւուրց խնդրեցի ի թագաւորէն,
ասեմ ցթագաւորն. Եղիցի ի վերայ թագաւորութեանդ քում բարութիւն՝՝, եւ եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի երեսաց քոց, եւ կամիս՝՝ յղեա զիս ի Հրէաստան ի քաղաք յիշատակարանաց՝՝ հարցն իմոց, եւ ես բանիւ հրամանի քո՝՝ շինեցից զնա։
Եւ յօրէն յայնմանէ յորմէ հետէ պատուիրեցի՝ զի մի՛ լիցին նոցա իշխանք Յուդայ՝՝, ի քսաներորդ ամէն մինչեւ յամն երեսներորդ երկրորդ Ատաշիսի արքայի՝ զերկոտասան ամ, ես եւ եղբարք իմ եղաք իշխանք. բռնի զուրուք մեք ոչ կերաք եւ արբաք։
Եւ շինեսցին աւերակք քո յաւիտենից, եւ եղիցին հիմունք քո մշտնջենաւորք, ազգաց յազգս՝՝ կանգնեսջիր, եւ կոչեսջիր Խրամակարկատ ցանգոյ, եւ զընդմիջնաշաւիղս նոցա դադարեցուսցես՝՝։