2 Եւ յորժամ արբ զգինին, ասէ ցիս՝՝. Ընդէ՞ր տրտում եւ տխուր են երեսք քո. եւ ոչ ինչ են այսմ պատճառք, եթէ ոչ չարութիւն՝՝ սրտի քո։ Եւ ես երկեայ յոյժ։
Եհարց ցներքինիսն փարաւոնի որ էին ընդ նմա ի բանտի անդ առ տեառն նորա եւ ասէ. Ընդէ՞ր տրտում են երեսք ձեր այսօր։
Լաւ է ի սկզբան օգնել սրտիւ, քան որ վաղվաղիցէ խոստանալ՝ եւ կախեալ կայցէ զյուսոյ։ Արդար ողորմի եւ տայ փոխ. ծառ կենաց է ցանկութիւն բարեաց։
Սրտի բերկրեցելոյ երեսք ծաղկին. եւ ոգի որ ի տրտմութեան է՝ թախծեալ շրջի։