Եւ լուան Սանաբաղատ եւ Տուբիա ծառայ Ամոնի եւ Գեսամ Արաբացի, եւ ծաղր առնէին զմեզ. եւ եկին առ մեզ եւ ասեն ցմեզ. Զի՞նչ են իրքդ այդ զոր դուքդ առնէք, եւ կամի՞ք դուք ի թագաւորէն ապստամբել։
Եւ եղեւ իբրեւ լուան Սանաբաղատ եւ Տուբիա, Արաբացիք եւ Ամոնացիք, թէ աջողեցաւ շինուած պարսպին Երուսաղեմի, եւ սկսաք իւրաքանչիւր տեղեացն զգործն երեւեցուցանել, թուեցաւ չար առաջի նոցա՝՝.
Եւ եղեւ յորժամ լուան Սանաբաղատ եւ Տուբիա եւ երկիրն Արաբացւոց եւ այլք բազումք՝՝ ի թշնամեաց մերոց, եթէ շինեցի զպարիսպն, եւ ոչ մնաց ի նոսա զօրութիւն. (եւ ցայն ժամ եւս զդրունսն ոչ էր կազմեալ.)
Եւ եղեւ յորժամ լուան ամենայն թշնամիքն մեր, զարհուրեցան ամենայն հեթանոսքն որ շուրջ զմեւք, եւ անկաւ ի վերայ նոցա ահ եւ երկեւղ յոյժ, եւ գիտացին թէ յԱստուծոյ էր կատարումն գործոյն մերոյ։
սիրտ Մովաբացւոյն գոչէ յանձն իւր մինչեւ ի Սեգովր, քանզի երինջ երեմեան է՝՝. եւ ընդ ելսն Ղուիթա լալով ելցեն առ քեզ ի ճանապարհին Արոնիիմ, գոչէ բեկումն եւ շարժումն.
Եւ դարձոյց Իսմայէլ զամենայն ժողովուրդն որ մնացեալ էր ի Մասփա, եւ զդստերս թագաւորին հանդերձ ամենայն սինլքորօք ժողովրդեանն որ էին ի Մասփա, զորս յանձն արարեալ էր Նաբուզարդանայ դահճապետի Գոդողեայ որդւոյ Աքիկամայ. եւ կանխեաց Իսմայէլ որդի Նաթանայ ընդ առաւօտս՝՝, եւ գնաց յայն կոյս առ որդիսն Ամոնայ։
Յաղաղակէն յԵսեբոնայ մինչեւ յԵղեաղէ եւ մինչեւ ցՅասսա, քաղաքք նոցա,՝՝ ետուն զձայնս իւրեանց, ի Սեգովրայ մինչեւ յՈրովնայիմ, եւ գոյժ ի Սաղեսայ՝՝. զի եւ ջուրն Նեմերիմայ ի տապ խորշակի եղիցի։