Եւ ել արքայ ի տուն Տեառն, եւ ամենայն այր Յուդայ եւ ամենայն բնակիչք Երուսաղեմի ընդ նմա, եւ քահանայք եւ մարգարէք եւ ամենայն ժողովուրդն ընդ նմա ի փոքուէ մինչեւ ցմեծ. եւ ընթերցաւ յականջս նոցա զամենայն բանս մատենի ուխտին գտելոյ ի տան Տեառն։
Եւ լուան Սանաբաղատ եւ Տուբիա ծառայ Ամոնի եւ Գեսամ Արաբացի, եւ ծաղր առնէին զմեզ. եւ եկին առ մեզ եւ ասեն ցմեզ. Զի՞նչ են իրքդ այդ զոր դուքդ առնէք, եւ կամի՞ք դուք ի թագաւորէն ապստամբել։
Եւ Տուբիա Աման ի տես եկեալ առ նոսա ասէր. Մի՛ կարիցեն շինել եւ զոհել զոհս, եւ կամ ուտել զնուէրսն ի տեղւոջ իւրեանց. եւ ո՞չ ելանեն այժմ աղուէսք եւ քակեն զքարինս պարսպաց նորա։ Եւ ասեմք մեք.՝՝
Եւ առաքեաց հրեշտակս առ Բաղաամ որդի Բէովրայ՝ առ Փաթուրն, որ էր առ գետեզերբ երկրին որդւոց ազգին իւրոյ, կոչել զնա եւ ասել. Ահա ազգ ել յԵգիպտոսէ, եւ ծածկեաց զերեսս երկրի, եւ նստի սա մօտ առ իս.