1 Եւ նստան իշխանք ժողովրդոցն յԵրուսաղէմ, եւ արկին վիճակս, զի մին ի տասանց որում եւ ելցէ վիճակն՝ նստցի յԵրուսաղէմ քաղաք սրբութեան, եւ իններորդքն գնասցեն յիւրաքանչիւր քաղաքս։
Եւ վիճակս արկցուք վասն ժառանգութեան փայտիցն, որ երթայ քահանայիցն եւ Ղեւտացւոցն, եւ ժողովուրդն բերցէ ի տուն Աստուծոյ մերոյ, ի տունս՝՝ հարցն մերոց ըստ ժամանակս ժամանակս ամ ըստ ամէ, զորս արժան է այրել ի վերայ սեղանոյ զոհից Տեառն Աստուծոյ մերոյ, որպէս եւ գրեալ է յօրէնսն Մովսիսի։