Եւ եկաց արքայ ի վերայ սեանն, եւ ուխտեաց ուխտ առաջի Տեառն երթալոյ զհետ Տեառն, եւ պահելոյ զպատուիրանս նորա եւ զվկայութիւնս նորա եւ զիրաւունս նորա յամենայն սրտէ եւ յամենայն անձնէ, կանգնել զբանս ուխտին գրելոյ ի մատենին յայնմիկ. եւ եկաց ամենայն ժողովուրդն յուխտի։
Եւ արդ ուխտեսցուք ուխտս առաջի Տեառն Աստուծոյ մերոյ հանել զամենայն կանայս այլազգիս եւ զզաւակս որ ի նոցանէ. եւ արդ որպէս կամիս արի եւ կեցո զսոսա օրինօքն Տեառն Աստուծոյ եւ որպէս պատուիրանք հրամայեն.
Եւ ասէ Անամեսիթա ցնոսա. Չէ արժան ձեզ ուտել ի սրբութեան սրբութեանցն՝ մինչեւ յարիցէ քահանայապետ եւ յայտնեալ ցուցցէ, եւ նովաւ լուսաւորեսցի ամենայն մինչեւ ի սպառ՝՝։
Եւ ասէ Նէեմի՝ որ է Աթարսաթա, եւ Եզրա քահանայ եւ գրիչ, եւ Ղեւտացիքն որ իմացուցանէին ժողովրդեանն. եւ ասեն ամենայն ժողովրդեանն. Օրս այս՝ օր սուրբ է Տեառն Աստուծոյ մերոյ, մի՛ սգայք եւ մի՛ լայք։ Քանզի լային ժողովուրդքն, յորժամ լուան զբանս օրինացն։
Եւ արդ ի վերայ այսր ամենայնի՝ մեք դնեմք ուխտս եւ հաւատարմութիւնս, եւ հաւատամք յօրէնս քո եւ առնեմք զնոսա, եւ որ ինչ գրեալ է ի նոսա.՝՝ եւ զբանս զայս գրով հաստատեմք եւ կնքեմք՝ ամենայն իշխանք մեր եւ Ղեւտացիք մեր եւ քահանայք մեր։
Եւ գրեաց Մովսէս զամենայն զպատգամսն Տեառն, եւ կանխեալ Մովսիսի ընդ առաւօտն, շինեաց սեղան ի ստորոտ լերինն, եւ երկոտասան վէմ կանգնեաց ըստ երկոտասան ազգացն Իսրայելի։