Պատմեցաք առաջի նորա իբրեւ զմանուկ,՝՝ իբրեւ զարմատ ի ծարաւուտ երկրէ. ոչ գոյր նորա տեսիլ եւ ոչ փառք. տեսաք մեք զնա, եւ ոչ գոյր նորա տեսիլ եւ ոչ գեղեցկութիւն.
եւ մի՛ կերպարանիք կերպարանօք աշխարհիս այսորիկ, այլ նորոգեցարուք ի նորոգութիւն մտաց ձերոց, առ ի քննել ձեզ զլաւն, եւ՝՝ եթէ զինչ են կամքն Աստուծոյ՝ բարին եւ հաճոյն եւ կատարեալն։
որ նորոգեսցէ զմարմին խոնարհութեան մերոյ, կերպարանակից լինել մարմնոյ փառաց իւրոց, ըստ զօրութեանն առ ի կարող լինելոյ հնազանդեցուցանել ընդ իւրեւ զամենայն։