9 Եւ ասէ ցաշակերտսն իւր զի նաւակ մի պատրաստական կայցէ նմա վասն ամբոխին, զի մի՛ նեղեսցեն զնա։
Իբրեւ արձակեաց զժողովուրդսն, ել ի նաւ եւ եկն ի սահմանս Մագդաղեայ։
Դարձեալ սկսաւ ուսուցանել առ ծովեզերբն, եւ խռնեցան զնովաւ ժողովուրդք բազումք, մինչեւ ի նաւ մտանել նմա եւ նստել ի ծովուն, եւ ամենայն ժողովուրդն զծովեզերբն զցամաքն ունէին։
Թողուն զժողովուրդն, եւ առնուն զնա նաւաւն հանդերձ, եւ զայլ եւս նաւսն որ էին ընդ նմա։
Եւ ընդ ելանելն նորա ի նաւէ անտի, պատահեաց նմա այր մի ի գերեզմանացն զոր ունէր այս պիղծ.
Եւ անդէն վաղվաղակի գիտաց Յիսուս յանձն իւր զզօրութիւնն որ ել ի նմանէ, դարձաւ յամբոխն եւ ասէ. Ո՞վ մերձեցաւ ի հանդերձս իմ։
Եւ գնացին նաւու յանապատ տեղի առանձինն։
Եւ եղեւ ի խռնել զնովաւ ժողովրդեանն եւ լսել զբանն Աստուծոյ, եւ ինքն կայր առ ծովակին Գեննեսարեթայ։
Ել նա ի մի նաւուցն որ էր Սիմովնի, եւ աղաչեաց զնա սակաւիկ մի տանել ի ներքս ի ցամաքէն. նստաւ եւ ուսուցանէր ի նաւէ անտի զժողովուրդսն։
Յիսուս իբրեւ գիտաց եթէ գալոց են յափշտակել զնա զի արասցեն զնա թագաւոր, գնաց դարձեալ ի լեառն միայն։