10 Եւ նոյնժամայն ընդ վերանալ ի ջրոցն ետես ցելեալ զերկինս, եւ զՀոգին Աստուծոյ իբրեւ զաղաւնի զի իջանէր ի վերայ նորա։
Յակոբ ծառայ իմ, օգնական եղէց նմա, Իսրայէլ ընտրեալ իմ զոր ընկալաւ անձն իմ. ետու զՈգի իմ ի վերայ նորա, եւ իրաւունս հեթանոսաց հանցէ։
Եթէ բացցես զերկինս՝ դողումն կալցի ի քէն զլերինս, եւ հալեսցին իբրեւ զմոմ առաջի հրոյ.
Եւ եղեւ յամին երեսներորդի, յամսեանն չորրորդի, որ օր հինգ էր ամսոյն, եւ էի ես ի մէջ գերութեանն առ ափն Քոբար գետոյ, եւ բացան երկինք, եւ տեսի տեսիլ Աստուծոյ։
Եւ իբրեւ մկրտեցաւ Յիսուս, ել վաղվաղակի ի ջրոյ անտի, եւ ահա բացան նմա երկինք, եւ ետես զՀոգին Աստուծոյ զի իջանէր իբրեւ զաղաւնի եւ գայր ի վերայ նորա։
Ձայն եղեւ յերկնից եւ ասէ. Դու ես Որդի իմ սիրելի, ընդ քեզ հաճեցայ։
Եւ եղեւ յաւուրսն յայնոսիկ եկն Յիսուս ի Նազարեթէ Գալիլեացւոց, եւ մկրտեցաւ ի Յովհաննէ ի Յորդանան։
եւ իջանել Հոգւոյն Սրբոյ մարմնաւոր տեսլեամբ իբրեւ զաղաւնի ի վերայ նորա. եւ գալ ձայն յերկնից որ ասէր. Դու ես Որդի իմ սիրելի, ընդ քեզ հաճեցայ։