Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեսսա եւ ցամենայն ծառայս իւր. Ահաւանիկ որդի իմ որ ելեալ է յորովայնէ իմմէ՝ խնդրէ զանձն իմ, ո՜րչափ եւս որդին Յեմինայ. թոյլ տուք նմա եւ անիծցէ, զի Տէր ասաց նմա։
Քանզի եւ եղբարքն քո եւ տուն հօր քո, եւ նոքա դաւեցին քեզ, եւ նոքին աղաղակեցին զկնի քո, կուտեցան ի վերայ քո. մի՛ հաւատար նոցա զի խօսեսցին զքէն չարութիւն։՝՝
Զի լուայ զպարսաւանս բազմաց, շուրջ զինեւ միախուռն ժողովելոց. թէ՝ Արիք եւ յարիցուք ի վերայ նորա ամենայն արք բարեկամք դորա. հնարեցարուք նմա հնարս՝՝, թերեւս խաբեսցի եւ յաղթեսցուք նմա, եւ խնդրեսցուք զվրէժ մեր ի նմանէ։
Մինչեւ ի սահմանս առաքեցին զքեզ ամենայն արք ուխտի քո, դարձան ընդդէմ քո,՝՝ զօրացան ի վերայ քո արք խաղաղութեան քո. վարանեցին զքեզ՝՝. եւ ոչ գոյր իմաստութիւն ի նմա։