5 Մի՛ հաւատայք սիրելեաց, եւ մի՛ յուսայք յիշխանս. եւ յանկողնակցէ քումմէ զգոյշ լեր պատմել ինչ նմա։
Սփռեցից առաջի Տեառն զաղօթս իմ, եւ զնեղութիւնս իմ առաջի նորա պատմեցից։
Թոյլ արա ինձ զի հանգեայց մինչչեւ երթեալ իցեմ, ուստի ոչ եւս գտանիցիմ։
Ի տուէ պատուիրեաց Տէր զողորմութիւն իւր, գիշերի զօրհնութիւն նոր. եւ աղօթք իմ առ Աստուած վասն կենաց իմոց։
Եւ լարեցին զլեզուս իւրեանց իբրեւ զաղեղն. ստութիւն՝ եւ ոչ հաւատք՝՝ զօրացան ի վերայ երկրի. զի ի չարեաց ի չարիս ելին, եւ զիս ոչ ծանեան, ասէ Տէր։
Իւրաքանչիւր յընկերէ իւրմէ զգոյշ լերուք, եւ յեղբարս ձեր մի՛ յուսայք. զի ամենայն եղբայր խաբելով խաբէ, եւ ամենայն բարեկամ նենգութեամբ գնայ։
Լալով ելաց ի գիշերի, եւ արտասուք իւր ի վերայ ծնօտից իւրոց, եւ ոչ գտաւ մխիթարիչ նմա յայնմ աւուր՝՝ ի սիրելեաց իւրոց. ամենայն բարեկամք նորա անարգեցին զնա, եւ եղեն նմա իբրեւ թշնամիք։
Ահաւասիկ ես առաքեմ զձեզ իբրեւ զոչխարս ի մէջ գայլոց. եղերուք այսուհետեւ խորագէտք իբրեւ զօձս, եւ միամիտք իբրեւ զաղաւնիս։
Եւ ելաց առ նա զեւթն օր յորս էր խրախութիւնն. եւ եղեւ յաւուրն եւթներորդի պատմեաց նմա քանզի թախանձեաց զնա. եւ նա պատմեաց որդւոց ազգին իւրոյ։