Եւ առաքեաց Տէր նմա զմեկնակազէնսն Քաղդէացւոց, եւ զմեկնակազէնսն Ասորւոց, եւ զմեկնակազէնսն Մովաբայ, եւ զմեկնակազէնսն որդւոցն Ամոնայ. եւ առաքեաց զնոսա յերկիրն Հրէաստանի՝ սատակել զնա ըստ բանին Տեառն զոր խօսեցաւ ի ձեռն ծառայից իւրոց մարգարէից։
Բարկութեամբ վարեալ կործանեաց զիս, կրճտեաց ի վերայ իմ զատամունս. նետք հինից նորա տեղացին ի վերայ իմ, տիգօք աչաց խաղաց ի վերայ իմ. արագ արագ եհար զիս ի ծունկս. միանգամայն ասպատակեցին ի վերայ իմ։՝՝
Ընդ մեզ Աստուած՝ գիտացէք, հեթանոսք, եւ պարտեցարուք. լսելի արարէք մինչեւ ի ծագս երկրի, հզօրացեալքդ պարտեցարուք. զի թէպէտ եւ դարձեալ զօրանայցէք,՝՝ դարձեալ ի պարտութիւն մատնեսջիք։
ահաւասիկ ես առաքեմ, եւ առից զամենայն ազգս հիւսիսոյ, ասէ Տէր, եւ զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց զծառայ իմ, եւ ածից զնոսա ի վերայ երկրիդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա, եւ ի վերայ ամենայն ազգաց որ շուրջ զդովաւ. եւ աւերեցից զդոսա, եւ տաց զդոսա յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս՝՝ յաւիտենից։
Զգուշացայ եւ զարհուրեցաւ սիրտ իմ ի ձայնէ աղօթից շրթանց իմոց. եմուտ դողումն յոսկերս իմ, եւ խռովեցաւ փոր իմ ի ներքուստ. հանգեայց յաւուր նեղութեան, ելանել ինձ ի ժողովուրդ պանդխտութեան իմոյ։