Եւ ասէ ցնա Յեզաբէլ կին իւր. Արդ ա՞յդպէս առնիցես զթագաւորութիւնդ ի վերայ Իսրայելի. արի՝ կեր հաց եւ սթափեաց. եւ ես տաց քեզ զայգին Նաբովթայ Յեզրայելացւոյ։
Մոլորեալք նիւթեն զչարիս, զողորմութիւն եւ զճշմարտութիւն նիւթեն բարիք. ոչ գիտեն զողորմութիւն եւ զհաւատս՝ նիւթօղք չարեաց, ողորմութիւն եւ հաւատք առ նիւթօղս բարեաց։
Եւ ասացին. Եկայք խորհեսցուք խորհուրդ ի վերայ Երեմիայի. զի ոչ կորնչին օրէնք ի քահանայէ, եւ խորհուրդ յիմաստնոց, եւ բան ի մարգարէէ. եկայք եւ հարցուք զնա լեզուաւ, եւ ոչ լուիցուք զամենայն բանս նորա։
Պատասխանի ետ Յիսուս. Ոչ ունէիր դու իշխանութիւն ի վերայ իմ եւ ոչ մի, եթէ ոչ էր տուեալ քեզ ի վերուստ. վասն այնորիկ որ մատնեացն զիս քեզ, նորա մեծ մեղք են։
Բայց դուք զգացուցէք հազարապետին հանդերձ ատենիւն, զի իջուսցէ զնա առ ձեզ, որպէս թէ կամիցիք ճշմարտագոյնս ինչ գիտել զնմանէ. եւ մեք յառաջ քան զմօտել նորա՝ պատրաստ եմք ի սպանանել զնա։