Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ Յերոբովամ զբանս առնն Աստուծոյ բարբառելոյ ի վերայ սեղանոյն որ ի Բեթէլ, ձգեաց արքայ զձեռն իւր ի սեղանոյ անտի եւ ասէ. Կալարուք զդա։ Եւ գօսացաւ ձեռն նորա զոր ձգեաց ի նա, եւ ոչ կարաց դարձուցանել զնա առ ինքն։
Ո՛վ տարապարտ արօտք, որ ընդ վայր հարէք՝՝ զխաշինս. սուր ի բազուկ նորա եւ յակն իւր աջոյ. բազուկ նորա գօսանալով գօսասցի, եւ ակն իւր աջոյ՝ կուրանալով կուրասցի։
Եւ շրջէր Յիսուս ընդ ամենայն կողմն Գալիլեացւոց. ուսուցանէր ի ժողովուրդս նոցա եւ քարոզէր զաւետարանն արքայութեան, եւ բժշկէր զամենայն հիւանդութիւնս եւ զամենայն ախտս ի ժողովրդեանն։
Ասեն ոմանք ի փարիսեցւոցն. Ոչ է այրն այն յԱստուծոյ, զի զշաբաթս ոչ պահէ։ Կէսքն ասէին. Իսկ զիա՞րդ կարէ մարդ մեղաւոր այսպիսի նշանս առնել։ Եւ էին հերձուածք ի մէջ նոցա։