2 Եւ ոմանք ի փարիսեցւոցն ասեն ցնոսա. Զի՞նչ գործէք զոր չէ օրէն ի շաբաթու։
Եւ եթէ տացէ ոք ընկերի իւրում էշ կամ եզն կամ ոչխար կամ այլ ինչ անասուն ի պահեստ, եւ բեկցի կամ մեռցի կամ գերի վարեսցի, եւ ոչ ոք գիտասցէ,
Զվեց օր գործեսցես գործ, եւ յաւուրն եւթներորդի շաբաթ հանգստեան սրբութիւն Տեառն. ամենայն որ գործեսցէ գործ յաւուր շաբաթու՝ մահու մեռցի։
Զվեց օր գործեսցես զգործ, յաւուրն եւթներորդի հանգիցես. շաբաթ սուրբ է, հանգիստ՝՝ Տեառն. ամենայն որ գործեսցէ ի նմա, սատակեսցի։
Եթէ դարձուսցես զոտն քո՝ չառնել զկամս քո յաւուրն սրբութեան, եւ կոչեսցես զշաբաթսն փափուկս նուիրեալս Աստուծոյ եւ փառաւորեալս, եւ ոչ փոխեսցես զոտն քո ի գործ, եւ ոչ խօսեսցիս բան ինչ բարկութեան բերանով քով, եւ եղիցես յուսացեալ ի Տէր։
Փարիսեցիքն իբրեւ տեսին, ասեն ցնա. Ահաւանիկ աշակերտքն քո գործեն զոր ոչ է արժան գործել ի շաբաթու։
Ընդէ՞ր աշակերտքն քո անցանեն զաւանդութեամբ ծերոցն. զի ոչ լուանան զձեռս յորժամ հաց ուտեն։
Եւ փարիսեցիքն ասեն ցնա. Տես, զի՛նչ գործեն աշակերտքն քո ի շաբաթուս, զոր չէ արժան։
Եւ նոքա ասեն ցնա. Ընդէ՞ր աշակերտքն Յովհաննու պահեն ստէպ եւ խնդրուածս առնեն, նոյնպէս եւ փարիսեցւոցն, եւ քոյքդ ուտեն եւ ըմպեն։
Եւ վասն այնորիկ հալածէին զՅիսուս Հրէայք, զի զայն առնէր ի շաբաթու։