Եւ ամենայն որ ոք եթող զտուն կամ զեղբարս կամ զքորս կամ զհայր կամ զմայր կամ զկին կամ զորդիս կամ զագարակս վասն անուան իմոյ՝ հարիւրապատիկ առցէ, եւ զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեսցէ։
Եւ Յիսուս հայեցեալ ի նա՝ սիրեաց զնա, եւ ասէ ցնա. Մի ինչ պակասէ ի քէն. եթէ կամիս կատարեալ լինել, երթ, զոր ինչ ունիս վաճառեա եւ տուր աղքատաց, եւ ունիցիս գանձս յերկինս. եւ առ զխաչն եւ եկ զկնի իմ։