11 զի ի վերայ ձեռաց բարձցեն զքեզ, մի՛ երբեք հարցես զքարի զոտն քո։
Բարձր եղիցի որպէս միեղջերուի եղջեւր իմ, եւ ծերութիւն իմ՝՝ ի ձէթ պարարտութեան։
Ետես ակն իմ ի թշնամիս իմ ոյք յարուցեալ են ի վերայ իմ չարութեամբ, ի նոսա լուիցէ ունկն իմ։
եւ ասէ ցնա. Եթէ Որդի ես Աստուծոյ, արկ զքեզ աստի ի վայր, զի գրեալ է թէ՝ Հրեշտակաց իւրոց պատուիրեալ է վասն քո, եւ ի վերայ ձեռաց բարձցեն զքեզ, զի մի՛ երբեք հարցես զքարի զոտն քո։