9 Բայց ահաւասիկ տապար առ արմին ծառոց կայ. ամենայն ծառ որ ոչ առնէ զպտուղ բարւոք՝ հատանի եւ ի հուր արկանի։
Ո՞ւմ նմանեցար զօրութեամբ եւ՝՝ փառօք եւ մեծութեամբ՝ ի ծառս փափկութեան. էջ եւ զիջիր հանդերձ ծառովք փափկութեան քո՝՝ ի խորս երկրի, ի մէջ անթլփատից ննջեցելոց ընդ վիրաւորս սրոյ. սոյնպէս փարաւոն եւ ամենայն բազմութիւն զօրութեան իւրոյ, ասէ Տէր Տէր։
Զի աւասիկ տապար առ արմին ծառոց դնի. ամենայն ծառ որ ոչ առնիցէ զպտուղ բարի՝ հատանի եւ ի հուր արկանի։
Ամենայն ծառ որ ոչ առնէ պտուղ բարի՝ հատանի եւ ի հուր արկանի։
Ասաց եւ զառակս զայս. Թզենի մի էր ուրումն տնկեալ յայգւոջ իւրում, եւ եկն խնդրել պտուղ ի նմանէ եւ ոչ եգիտ։
Ասէ ցայգեգործն. Ահա երեք ամք են յորմէ հետէ գամ խնդրել պտուղ ի թզենւոջդ եւ ոչ գտանեմ. արդ կտրեա զդա, ընդէ՞ր եւ զերկիրդ խափանէ։
թերեւս արասցէ պտուղ. ապա թէ ոչ՝ յամէ եւս հատցես զդա։
Եթէ ոք ոչ է հաստատեալ յիս, ել նա արտաքս իբրեւ զուռն եւ ցամաքեցաւ, եւ ժողովեն զնա եւ ի հուր արկանեն, եւ այրի։
Արհամարհեալ ուրուք զօրէնսն Մովսիսի, առանց ողորմութեանց առ երկուք կամ երիւք վկայիւք մեռանէր.
քանզի Աստուած մեր հուր ծախիչ է։