4 Չոգաւ եդ բանս ընդ քահանայապետսն եւ ընդ դպիրս եւ ընդ իշխանս ժողովրդեանն, զի մատնեսցէ զնա նոցա։
եւ Ազարիաս՝ որդի Քեղկեայ, որդւոյ Մոսողոմայ, որդւոյ Սադովկայ, որդւոյ Մարիովթայ, որդւոյ Աքիտովբայ. առաջնորդ տանն Աստուծոյ.
Յաքին, Սարիա, որդի Եղքեայ, որդի Մեսուղամ, որդի Սադովկ, որդի Մարաւովթ, որդի Ետովբ. եւ էին տունք իւրեանց մօտ ի տաճարն Տեառն՝՝.
Յայնժամ գնաց մի յերկոտասանիցն անուանեալ Յուդա Իսկարիովտացի առ քահանայապետսն, եւ ասէ.
Եւ խնդացին եւ խոստացան տալ նմա արծաթ։
Եւ ասէ ցեկեալսն ի վերայ նորա, ցքահանայապետսն եւ ցիշխանս տաճարին եւ ցծերսն. Իբրեւ ի վերայ աւազակի՞ ելէք սուսերօք եւ բրօք։
Եւ մինչդեռ խօսէին նոքա ընդ ժողովրդեանն, հասին ի վերայ նոցա քահանայքն եւ իշխանք տաճարին եւ սադուկեցիքն,
Իբրեւ լուան զբանս զայս իշխանք տաճարին եւ քահանայապետքն՝՝, հիանային վասն նոցա, թէ զի՛նչ արդեւք լինիցի այն։
Յայնժամ երթեալ իշխանն սպասաւորօքն հանդերձ՝ ած զնոսա ոչ բռնութեամբ, քանզի երկնչէին ի ժողովրդենէն զի մի՛ քարկոծեսցին։