Եւ ես յորժամ գայի ի Միջագետաց Ասորւոց, մեռաւ մայր քո՝՝ Ռաքէլ յերկրին Քանանացւոց, ի մերձենալ ինձ յասպարէզ երկրին Քաբրաթայ, ի գալն՝՝ յԵփրաթա. եւ թաղեցի զնա յերկրի ասպարիսին՝՝. այն է Բեթղեհեմ։
Եւ դու, Բեթղեհէմ տուն Եփրաթայ՝՝, սակաւաւոր իցես լինել ի հազարաւորս Յուդայ, ի քէն ելցէ ինձ լինել իշխան Իսրայելի, եւ ելք նորա ի սկզբանէ աւուրց աշխարհի՝՝։
Եւ մինչդեռ նա զայս ածէր զմտաւ, ահա հրեշտակ Տեառն ի տեսլեան երեւեցաւ նմա եւ ասէ. Յովսէփ, որդի Դաւթի, մի՛ երկնչիր առնուլ առ քեզ զՄարիամ կին քո. քանզի որ ի նմայն ծնեալ է՝ ի Հոգւոյն Սրբոյ է։
Պատասխանի ետ ամենայն ժողովուրդն ի դրանն եւ ասեն. Մեք եմք վկայք։ Եւ ծերքն ասեն.՝՝ Տացէ Տէր զկինն որ մտանէ ի տուն քո իբրեւ զՀռաքէլ եւ իբրեւ զԼիա, որ շինեցին երկոքին զտունն Իսրայելի, առնել զօրութիւն յԵփրաթա, եւ կոչել անուն ի Բեթղեհէմ։
Եւ ասէ Տէր ցՍամուէլ. Մինչեւ յե՞րբ սուգ առնուս ի վերայ Սաւուղայ. եւ ես անարգեցի զնա չթագաւորել ի վերայ Իսրայելի. լից զեղջեւր քո իւղով, եւ եկ առաքեմ զքեզ առ Յեսսէ մինչեւ ցԲեթղեհեմ՝՝. զի տեսի ես յորդւոցն նորա թագաւորել ինձ ի թագաւոր։
Եւ արար Սամուէլ զամենայն զոր խօսեցաւ ընդ նմա Տէր, եւ եկն ի Բեթղեհեմ։ Եւ զարհուրեցան ծերք քաղաքին ի պատահել նմա, եւ ասեն. Խաղաղութի՞ւն իցէ մուտդ քո, տեսանօղդ։