Եւ ասէ Միքիա. Ոչ այդպէս. ոչ ես ինչ, այլ՝՝ լուր զպատգամ Տեառն. ո՞չ ապաքէն տեսի զՏէր Աստուած Իսրայելի՝՝ նստեալ ի վերայ աթոռոյ իւրոյ, եւ ամենայն զօրք երկնից կային շուրջ զնովաւ յաջմէ եւ յահեկէ.
Եւ յայտնի իսկ մեծ է խորհուրդն աստուածպաշտութեան, որ երեւեցաւ մարմնով, արդարացաւ Հոգւով, յայտնեցաւ հրեշտակաց, քարոզեցաւ ի հեթանոսս, հաւատարիմ եղեւ յաշխարհի եւ վերացաւ փառօք։
Որոց եւ յայտնեցաւ իսկ զի ոչ եթէ անձանց, այլ մեզ մատակարարք լինէին նոցին, որք այժմ պատմեցան այնոքիւք որ աւետարանեցինն ձեզ Հոգւովն Սրբով, որ առաքէրն յերկնից. զոր ցանկային տեսանել գոնեայ ընդ աղօտ հրեշտակք։
Եւ տեսի, եւ լուայ զձայն հրեշտակաց բազմաց որք կային շուրջ զաթոռովն եւ զչորիւք կենդանեօքն եւ զքահանայիւքն, եւ էր թիւն նոցա բեւրք բիւրուց եւ հազարք հազարաց։