4 Եւ ոչ կամէր ի բազում ժամանակս. յետ այնորիկ ասէ ի մտի իւրում. Եթէ եւ յԱստուծոյ ոչ երկնչիմ, եւ ի մարդկանէ ոչ ամաչեմ,
եւ խորհէր ի միտս իւր եւ ասէր. Զի՞ գործեցից, զի ոչ գոյ տեղի ուր ժողովեցից զարդիւնս իմ։
Ասէ ընդ միտս իւր տնտեսն. Զի՞նչ գործեցից, զի տէր իմ հանէ զտնտեսութիւնս. գործել ոչ կարեմ, մուրանալ ամաչեմ։
Ասէ. Դատաւոր մի էր ի քաղաքի ուրեմն, յԱստուծոյ ոչ երկնչէր եւ ի մարդկանէ ոչ ամաչէր։
Եւ այրի մի էր ի նմին քաղաքի, գայր առ նա եւ ասէր. Դատ արա ինձ յոսոխէ իմմէ։
Ասէ տէր այգւոյն. Զի՞նչ արարից. առաքեցից զորդի իմ սիրելի, թերեւս ի սմանէ պատկառեսցեն։
Զի եթէ ի մարմնաւոր հարցն մերոց զոր ունիմք խրատիչս՝ պատկառեմք, ո՜րչափ եւս առաւել հնազանդեսցուք Հօրն հոգւոց, եւ կեցցուք։
Եւ ելաց առ նա զեւթն օր յորս էր խրախութիւնն. եւ եղեւ յաւուրն եւթներորդի պատմեաց նմա քանզի թախանձեաց զնա. եւ նա պատմեաց որդւոց ազգին իւրոյ։