9 Միթէ շնո՞րհ ունիցի ծառային այնմիկ, զի արար զամենայն հրամանսն.
նոյնպէս եւ դուք յորժամ առնիցէք զամենայն հրամայեալսն ձեզ, ասասջիք թէ՝ Ծառայք անպիտանք եմք, զոր պարտէաքն առնել՝ արարաք։
այլ ո՞չ ասիցէ ցնա թէ՝ Պատրաստեա զինչ ընթրելոց իցեմ, եւ գօտի ածեալ պաշտեա զիս, մինչեւ կերայց եւ արբից, եւ ապա կերիցես եւ արբցես դու։