4 Գիտեմ զինչ արարից, զի յորժամ ի բաց լինիցիմ ի տնտեսութենէս, ընկալցին զիս ի տունս իւրեանց։
զի մի՛ մեծացայց եւ ստեցից, եւ ասիցեմ, թէ՝ Ո՞վ տեսանիցէ զիս. կամ՝՝ աղքատացայց եւ գողացայց. եւ երդուայց յանուն Աստուծոյ իմոյ։
Զի իշխանք ժողովրդեան իմոյ՝՝ զիս ոչ ծանեան. զի որդիք անմիտք են, եւ ոչ հանճարեղք. իմաստունք են ի չար գործել, եւ զբարի ինչ առնել ոչ գիտացին։
Ասէ ընդ միտս իւր տնտեսն. Զի՞նչ գործեցից, զի տէր իմ հանէ զտնտեսութիւնս. գործել ոչ կարեմ, մուրանալ ամաչեմ։
Եւ կոչեցեալ առ ինքն մի ըստ միոջէ ի պարտապանաց տեառն իւրոյ, ասէ ցառաջինն. Քանի՞ ինչ պարտիս տեառն իմում։
Եւ ես ձեզ ասեմ. Արարէք ձեզ բարեկամս ի մամոնայէ անիրաւութեան. զի յորժամ պակասիցէ այն, ընկալցին զձեզ ի յարկսն յաւիտենականս։
Ոչ է իմաստութիւնս այս իջեալ ի վերուստ, այլ՝ երկրաւոր, շնչաւոր եւ դիւական։