ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ 15:4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
4 Ո՞վ ոք իցէ ի ձէնջ մարդ որոյ իցէ հարեւր ոչխար, եւ կորուսանիցէ մի ի նոցանէ, ո՞չ թողուցու զիննսուն եւ զինն յանապատի, եւ երթիցէ զհետ կորուսելոյն, մինչեւ գտանիցէ զնա։
ի քաղաքս լեռնականս եւ ի քաղաքս Սեփելայ եւ ի քաղաքս Նագեբայ, եւ յերկրին Բենիամինի եւ շուրջ զԵրուսաղեմաւ եւ ի քաղաքս Յուդայ, դարձեալ անցանիցեն խաշինք ընդ ձեռն թուողի, ասէ Տէր։
Զտկարացեալն ոչ զօրացուցէք, եւ զհիւանդացեալն ոչ բժշկեցէք, զչարչարեալն ոչ յանձանձեցէք,՝՝ եւ զբեկեալն ոչ պատեցէք, զմոլորեալն ոչ դարձուցէք, եւ զկորուսեալն ոչ խնդրեցէք. զհաստահարուստն աշխատ արարէք՝՝։
Կենդանի եմ ես ասէ Ադոնայի Տէր Տէր, եթէ ոչ փոխանակ զի եղեն խաշինք իմ յաւար, եւ մատնեցան խաշինք իմ ի կերակուր գազանաց անապատի, վասն զի ոչ գոյին հովիւք, եւ ոչ խնդրեցին հովիւք զխաշինս իմ, եւ բուծին հովիւքն զանձինս իւրեանց, եւ զխաշինս իմ ոչ արածէին.