1 Եւ էին մերձ առ նա ամենայն մաքսաւորք եւ մեղաւորք լսել ի նմանէ։
Եւ ի դառնալ անօրինին յանօրէնութենէ իւրմէ զոր արար, եւ առնիցէ իրաւունս եւ արդարութիւն, ինքն զանձն իւր ապրեցոյց.
Զի եթէ սիրիցէք զայնոսիկ որ սիրենն զձեզ՝ զի՞նչ վարձք իցեն. ո՞չ ապաքէն եւ մաքսաւորք զնոյն գործեն։
Եւ ահա իցեն յետինք՝ որ եղիցին առաջինք, եւ իցեն առաջինք՝ որ լինիցին յետինք։
Եւ ամենայն ժողովուրդն իբրեւ լուան եւ մաքսաւորքն, արդարացուցին զԱստուած, զի մկրտեցան ի մկրտութիւնն Յովհաննու։
Բայց օրէնք ի ներքս անկան, զի յանցանքն բազմասցին. զի ուր առաւել եղեն մեղքն, առաւել եւս յաւելան շնորհքն։
Հաւատարիմ է բանս եւ ամենայն ընդունելութեան արժանի է, զի Քրիստոս Յիսուս եկն յաշխարհ փրկել զմեղաւորս որոց գլուխն ես եմ։