6 Ասաց եւ զառակս զայս. Թզենի մի էր ուրումն տնկեալ յայգւոջ իւրում, եւ եկն խնդրել պտուղ ի նմանէ եւ ոչ եգիտ։
Եւ ես տնկեցի զքեզ որթ պտղաբեր ամենեւին ճշմարիտ. զիա՞րդ դարձար ինձ ի դառնութիւն, որթդ օտարացեալ։
Եւ ժողովեսցեն զարդիւնս իւրեանց՝՝, ասէ Տէր. չիք խաղող յայգիս նոցա, եւ ոչ թուզ ի թզենիս նոցա, եւ տերեւն թօթափեցաւ. ետու նոցա՝ եւ անց զնոքօք՝՝։
Ոչ, ասեմ ձեզ. այլ եթէ ոչ ապաշխարիցէք, ամենեքեան նոյնպէս կորնչիջիք։
Բայց ահաւասիկ տապար առ արմին ծառոց կայ. ամենայն ծառ որ ոչ առնէ զպտուղ բարւոք՝ հատանի եւ ի հուր արկանի։
Ոչ եթէ դուք ընտրեցէք զիս, այլ ես ընտրեցի զձեզ, եւ եդի զձեզ զի դուք երթայցէք եւ պտղաբերք լինիցիք, եւ պտուղն ձեր կացցէ, եւ զոր ինչ խնդրիցէք ի Հօրէ իմմէ յանուն իմ՝ տացէ ձեզ։
Իսկ պտուղ Հոգւոյն այս է. սէր, խնդութիւն, խաղաղութիւն, երկայնմտութիւն,
Իբր ոչ եթէ խնդրեմ զտուրսն, այլ խնդրեմ զպտուղն որ յաճախէ ի բան ձեր։
Եւ ասէ ցնոսա թզենին. Թողեալ զքաղցրութիւն իմ եւ զբերս բարութեան իմոյ, եւ երթայցեմ իշխա՞ն լինել փայտից։