5 Եւ ասէ ցնոսա. Ո՞վ է ի ձէնջ որոյ իցէ բարեկամ, եւ երթայցէ առ նա ի մէջ գիշերի եւ ասիցէ ցնա. Բարեկամ, տուր ինձ փոխ երիս նկանակս։
Եւ թող մեզ զմեղս մեր, զի եւ մեք թողումք ամենայնի որ պարտիցի մեզ. եւ մի՛ տանիր զմեզ ի փորձութիւն։
Զի բարեկամ իմ եկն առ իս յուղւոյ, եւ ոչինչ ունիմ դնել առաջի նորա։