(վասն զի թողին Ղեւտացիքն զբնակութիւնս կալուածոց իւրեանց, եւ գնացին առ Յուդայ եւ յԵրուսաղէմ. քանզի եհան զնոսա Յերոբովամ եւ որդիք նորա, ոչ եւս պաշտել զՏէր։
Եւ որդւոցն Ահարոնի, որք լինէին քահանայք. եւ ի քաղաքացն նոցա՝՝, յամենայն քաղաքի արք անուանիք որք անուանեցան տալ զբաժին ամենայն արուի քահանայիցն, եւ յամենայնի որ մտեալ էր ի թիւ Ղեւտացւոցն։
Եւ կարգեաց Եզեկիաս հանապազորդեան պաշտօնեայս քահանայից եւ Ղեւտացւոց, զհանապազօրեայս իւրաքանչիւր ուրուք ըստ պաշտաման իւրում, քահանայից եւ Ղեւտացւոց, յողջակէզսն եւ ի զոհսն փրկութեան, եւ յօրհնելն եւ խոստովան լինել եւ պաշտել ի դրունս սրահից տանն Տեառն։
Եւ կացոյց ըստ իրաւանցն Դաւթի զդասս քահանայիցն ըստ պաշտաման նոցա. եւ Ղեւտացիքն ի վերայ պահպանութեանն իւրեանց, օրհնել եւ պաշտել առաջի քահանայիցն ըստ օրինին օր ըստ օրէ. եւ դռնապանք ըստ որոշմանն իւրեանց ի դրունս դրունս. վասն զի այսպէս էր պատուիրանն Դաւթայ առնն Աստուծոյ։
Եւ կացուցին զքահանայսն ըստ տեղեաց իւրեանց, եւ զՂեւտացիսն ըստ վիճակի բաժանմանն իւրեանց ի սպասաւորութիւն Տեառն Աստուծոյ յԵրուսաղէմ, երկու հազար եւ երկերիւր,՝՝ որպէս եւ գրեալ է ի գիրս Մովսիսի։
Եւ դու մատուսցես առ քեզ զԱհարոն զեղբայր քո, եւ զորդիս նորա ընդ նմա՝ յորդւոցն Իսրայելի, քահանայանալ ինձ. զԱհարոն եւ զՆաբադ եւ զԱբիուդ եւ զԵղիազար եւ զԻթամար զորդիս Ահարոնի։
Եւ ածցես նոցա կամարս, Ահարոնի եւ որդւոց նորա, եւ ածցես նոցա ապարօշս. եւ եղիցի նոցա այն ինձ ի քահանայութիւն՝՝ յաւիտենական, եւ կատարեսցես զձեռս Ահարոնի եւ զձեռս որդւոց նորա։
Եւ դու եւ որդիք քո ընդ քեզ պահեսջիք զքահանայութիւն ձեր ըստ ամենայն պայմանի սեղանոյն, եւ զներքին կողմն վարագուրին, եւ պաշտեսջիք զպաշտօն քահանայութեան ձերոյ. եւ այլազգին որ մերձենայցէ՝ մեռցի։