54 Պաշտպանեաց Իսրայելի ծառայի իւրում՝ յիշել զողորմութիւնս։
Ընտրեաց զմեզ իւր ի ժառանգութիւն, գեղեցկութեանցն՝՝ Յակոբայ զոր եւ սիրեաց։
Խոստովան եղիցին անուան քում մեծի, զի ահաւոր եւ սուրբ է։
Յուշ լիցի քեզ այդ, Յակոբ, եւ Իսրայէլ, զի ծառայ իմ ես դու. ինձ ստեղծի զքեզ ի ծառայութիւն. եւ Իսրայէլ, մի՛ մոռանար զիս՝՝.
Եւ թէ՝՝ որդի սիրելի՞ իցէ իմ Եփրեմ, մանո՞ւկ գրգանաց, փոխանակ զի բանք իմ են ի նմա, յիշելով յիշեցից զնա միւսանգամ. վասն այնորիկ փութացայ յաղագս նորա՝՝, ողորմելով ողորմեցայց նմա, ասէ Տէր։
բացէ ի բաց Տէր երեւեցաւ նմա. սէր յաւիտենական սիրեցի զքեզ, վասն այնորիկ ձգեցի զքեզ ի գթութիւն։
Տացէ՝՝ ճշմարտութիւն Յակոբայ, ողորմութիւն՝ Աբրահամու, որպէս երդուաւ՝՝ հարցն մերոց ըստ աւուրցն առաջնոց։
Զքաղցեալս լցոյց բարութեամբ, եւ զմեծատունս արձակեաց ունայնս։
Որպէս խօսեցաւ առ հարս մեր՝ Աբրահամու եւ զաւակի նորա յաւիտեան։