42 եւ ի ձայն բարձր աղաղակեաց եւ ասէ. Օրհնեալ ես դու ի կանայս, եւ օրհնեալ է պտուղ որովայնի քո։
Եւ օրհնեսցին ի զաւակի քում ամենայն ազգք երկրի, փոխանակ զի լուար ձայնի իմում։
Առ քեզ աղաղակեցին եւ կեցին, ի քեզ յուսացան եւ ոչ ամաչեցին։
Աստուած մեր ապաւէն եւ զօրութիւն, օգնական ի վերայ նեղութեանց որ գտին զմեզ յոյժ՝՝։
Եւ եկեալ առ նա ասէ. Ուրախ լեր, բերկրեալդ, Տէր ընդ քեզ։
Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ զողջոյնն Մարիամու Եղիսաբեթ, խաղաց մանուկն յորովայնի նորա. եւ լցաւ Եղիսաբեթ Հոգւով Սրբով.
Եւ ուստի՞ է ինձ այս, զի եկեսցէ մայր Տեառն իմոյ առ իս։
Զի հայեցաւ ի խոնարհութիւն աղախնոյ իւրոյ. զի ահա յայսմ հետէ երանեսցեն ինձ ամենայն ազգք։
եւ ասէին. Օրհնեալ որ գայ թագաւորդ յանուն Տեառն. խաղաղութիւն յերկինս եւ փառք ի բարձունս։
որոց հարքն, յորոց եւ Քրիստոս ըստ մարմնոյն, որ է ի վերայ ամենեցուն Աստուած օրհնեալ յաւիտեանս։ Ամէն։
հայեսցուք ի զօրագլուխն հաւատոց եւ ի կատարիչն Յիսուս, որ փոխանակ ուրախութեանն որ նմա առաջի կայր՝ յանձն առ զխաչն, արհամարհեաց զամօթն, նստաւ ընդ աջմէ աթոռոյն Աստուծոյ։
Օրհնեալ լիցի ի կանայս Յայել կին Քաբերայ Կինեցւոյ, օրհնեսցի ի կանայս ի խորանի իւրում։