37 զի ոչ տկարասցի առ յԱստուծոյ ամենայն բան։
Միթէ տկարանայցէ՞ առ ի յԱստուծոյ բան. ի ժամանակի յայսմիկ դարձայց առ քեզ ի սոյն աւուրս՝՝, եւ եղիցի Սառայի որդի։
եւ յօրէ յայնմանէ սափոր՝՝ ալերն ոչ պակասեաց, եւ կամփսակ իւղոյն ոչ նուազեաց ըստ բանին Տեառն զոր խօսեցաւ ի ձեռն Եղիայի։
Եւ թեթեւ է այդ յաչս Տեառն. եւ մատնեցից զՄովաբ ի ձեռս ձեր.
Եւ գիտեմ ես՝ որչափ եւ դուք խելամուտ էք, եւ չեմ անմտագոյն քան զձեզ։
Որ եսդ Տէր Տէր, դու արարեր զերկինս եւ զերկիր զօրութեամբ քո մեծաւ եւ բազկաւ քով բարձու. զի ոչինչ է բան որ ծածկիցի ի քէն.
Ահա ես Տէր Աստուած ամենայն մսեղեաց. միթէ թաքչիցի՞ ամենայն բան յինէն։
Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Եթէ տկարանայցէ ինչ առաջի՝՝ մնացորդաց ժողովրդեանդ այդորիկ յաւուրսն յայնոսիկ, միթէ եւ առաջի՞ իմ տկարանայցէ՝՝, ասէ Տէր ամենակալ։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Միթէ ձեռն Տեառն չիցէ՞ բաւական. այժմ գիտասցես եթէ հասանիցէ ի վերայ քո բանս իմ, եթէ ոչ։
Հայեցաւ ի նոսա Յիսուս եւ ասէ. Առ ի մարդկանէ այդ անկար է, այլ առ յԱստուծոյ՝ ամենայն ինչ զօրաւոր։
Հայեցեալ ընդ նոսա Յիսուս ասէ. Առ ի մարդկանէ այդ անհնարին է, այլ ոչ առ յԱստուծոյ։
Եւ ահա Եղիսաբեթ ազգական քո, եւ նա յղի է ի ծերութեան իւրում. եւ այս վեցերորդ ամիս է նորա որ ամուլն կոչեցեալ էր.
Եւ ասէ Մարիամ. Ահաւասիկ կամ աղախին Տեառն, եղիցի ինձ ըստ բանի քում։ Եւ գնաց ի նմանէ հրեշտակն։
Եւ նա ասէ. Անհնարինք առ ի մարդկանէ հնարաւորք են յԱստուծոյ։
որ նորոգեսցէ զմարմին խոնարհութեան մերոյ, կերպարանակից լինել մարմնոյ փառաց իւրոց, ըստ զօրութեանն առ ի կարող լինելոյ հնազանդեցուցանել ընդ իւրեւ զամենայն։