3 կամ եղեւ եւ ինձ, որ ի սկզբանէ զհետ երթեալ էի ամենայնի ճշմարտութեամբ, կարգաւ գրել քեզ, քաջդ Թէոփիլէ,
Ես ասացի, Տէր, ողորմեա ինձ, բժշկեա զանձն իմ, ես մեղայ քեզ։
Յայնժամ հաճեսցիս ընդ պատարագս արդարութեան, ուխտից պատարագս՝՝ հանցեն ի սեղան քո զուարակս։
Ահաւասիկ ուսուցանեմ քեզ զբանս ճշմարիտս եւ զգիտութիւն. հնազանդ լինել պատասխանի տալոյ զբանս ճշմարտութեան որոց մատչիցին առ քեզ։՝՝
Եւ աւելի իմն է զի եղեւ Ժողովօղն իմաստուն. զի ուսուցանէր ժողովրդեանն զգիտութիւն. եւ ունկն քննէ զզարդ առակաց՝՝։
Քանզի բազումք յօժարեցին վերստին կարգել զպատմութիւն վասն իրացն հաստատելոց ի մեզ,
Զբանն առաջին զոր արարի վասն ամենայնի, ո՛ Թէոփիլէ, զոր սկսաւ Յիսուս առնել եւ ուսուցանել,
Եւ սկսաւ Պետրոս պատմել նոցա կարգաւ եւ ասէ.
Վասն որոյ եւ ես իրաւունս համարիմ մի՛ նեղել զայնոսիկ ոյք ի հեթանոսացն դառնան առ Աստուած։
հաճոյ թուեցաւ մեզ միաբան ժողովելոցս, արս ընտրեալս յղել առ ձեզ ընդ սիրելիս մեր, ընդ Բառնաբայ եւ ընդ Պաւղոսի,
Զի հաճոյ թուեցաւ Հոգւոյն Սրբոյ եւ մեզ մի՛ ինչ աւելի բեռն դնել ձեզ, բայց միայն ի կարեւորացս յայսոցիկ.
Եւ եղեալ անդ ժամանակ ինչ՝ ել շրջել կարգաւ ընդ Գաղատացւոց աշխարհն եւ ընդ Փռիւգիա, հաստատել զամենայն աշակերտեալսն։
Կղաւդիոս Լիւսիաս, առ քաջ դատաւորդ Փելիքս, ողջոյն։
ամենայնիւ եւ ամենայն ուրեք շնորհակալ եմք, քաջդ Փելիքս, ամենայն գոհութեամբ։
Իսկ Պաւղոս ասէ. Ոչ մոլիմ, քաջդ Փեստոս, այլ զցածութեան եւ զճշմարտութեան բանս բարբառիմ։
Այլ վասն Ապողոսի եղբօր՝ յոյժ աղաչեցի զնա զի եկեսցէ առ ձեզ եղբարբք հանդերձ. եւ արդեւք ոչ էին կամք զի այժմ եկեսցէ, այլ եկեսցէ յորժամ եւ պարապեսցէ։
Բայց երանելի եւս է թէ այնպէս կացցէ ըստ իմում խրատու. ես այսպէս համարիմ թէ եւ յիս իցէ Հոգի Աստուծոյ։
Զայս խրատ տուեալ եղբարց՝ բարւոք պաշտօնեայ լինիցիս Քրիստոսի Յիսուսի, սնանիցիս բանիւք հաւատոց եւ բարւոք վարդապետութեամբն զորոյ զհետն իսկ եղեր։