10 եւ զճարպն եւ զերիկամունսն եւ զլերդաբոյթն զվասն մեղացայոյն՝ եհան ի սեղանն՝՝, որպէս պատուիրեաց Տէր Մովսիսի։
Եւ առցես զամենայն ճարպ թաղանթոյ քաղրթին եւ զլերդաբոյթն եւ զերկուս երիկամունսն ճարպովին, դիցես ի վերայ սեղանոյն։
Տուր ցիս, որդեակ, զսիրտ քո, եւ աչք քո ճանապարհաց իմոց սպասեսցեն։
Եւ Տէր կամի սրբել զնա ի վիրաց անտի։ Եթէ տաջիք զվասն մեղացն, անձինք ձեր տեսցեն զաւակ երկայնակեաց. եւ կամի Տէր ի ձեռն նորա բառնալ ի ցաւոց անձին նորա,
Այսպէս ասէ Բարձրեալն՝ որ ի բարձունս բնակեալ է յաւիտեան, Սուրբն ի մէջ սրբոց. որոյ անունն բարձրեալ է եւ ի սուրբս հանգուցեալ, որ տայ երկայնմտութիւն տարակուսելոց, եւ կեանս այնոցիկ՝ որ մաշեալ են սրտիւք.
զի զայս ամենայն ձեռն իմ արար, եւ իմ է՝՝ ամենայն, ասէ Տէր. եւ ես յո՞ հայեցայց, եթէ ոչ ի հեզս եւ ի խոնարհս, եւ որ դողայ ի բանից իմոց։
Եւ զմիսն եւ զկաշին այրեցին հրով արտաքոյ բանակին։
Եւ մատուցին որդիքն Ահարոնի զարիւնն առ նա, եւ եթաց զմատն յարեանն, եւ եդ ի վերայ եղջերաց սեղանոյն, եւ զարիւնն եհեղ առ յատակաւ սեղանոյն.