Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ մի՛ ոք մտանիցէ անդր բաց ի քահանայիցն. եւ ոչ ելանիցեն ի սրբութենէ անտի ի սրահն արտաքին. զի յամենայն ժամանակի որ մերձենանն՝ սուրբ կացցեն. եւ մի՛ մատչիցին ի պատմուճանս իւրեանց որով պաշտիցենն, քանզի սուրբ է այն՝՝. եւ զգեցցին այլ հանդերձ յորժամ մերձենայցեն ի ժողովուրդն։