14 Եւ մատուսցէ մի ինչ յամենայն պատարագաց իւրոց նուէր Տեառն. եւ այն, քահանային որ հեղուցու զարիւնն փրկութեան՝ լինիցի։
Քահանայն որ մատուցանիցէ զայն՝ կերիցէ. ի սուրբ տեղւոջ կերիցէ, ի սրահի խորանին վկայութեան։
Զամենայն ինչ հաս՝՝ ի սրբութեանցն զոր հանիցեն Տեառն որդիքն Իսրայելի՝ քեզ ետու եւ որդւոց քոց եւ՝՝ ուստերաց եւ դստերաց քոց ընդ քեզ, օրէն յաւիտենական. քանզի ուխտ աղի է առաջի Տեառն, քեզ եւ զաւակի քում յետ քո՝՝։
Եւ զկէս՝՝ նոցա առնուցուս, եւ տացես Եղիազարու քահանայի զպտուղսն Տեառն։
Եւ ետ Մովսէս զհասն Տեառն զնուէրն Աստուծոյ՝ Եղիազարու քահանայի, որպէս հրաման ետ Տէր Մովսիսի։
Տեսէք զԻսրայէլն ըստ մարմնոյ. ո՞չ ապաքէն որ ուտեն ի զոհիցն՝ հաղորդք են սեղանոյն։
Կերիցէ զմասնն հասեալ, բայց իւրաքանչիւր յազգական վաճառէն՝՝։