6 Եւ ընդ յանցանաց իւրոց մատուսցէ Տեառն խոյ անարատ ի հօտից՝ գնոց արծաթոյ՝՝ վասն որոյ յանցեաւն։
եւ սկսան՝՝ հանել զկանայս այլազգեացն յինքեանց, եւ մատուցին իւրաքանչիւր խոյս վասն թողութեան մեղացն անգիտութեան։
Եւ տացուք զպտուղս զառաջաւորութեանց երկրի մերոյ, եւ զպտուղս ծառոց մերոց ամ ըստ ամէ ի տուն Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
Եւ պատշգամն որ հայի ընդ հիւսիսի՝ քահանայիցն եղիցի, որ պահեն զպահպանութիւն սեղանոյն. նոքա են որդիք Սադովկայ՝ որ մերձենան ի Ղեւտացւոց անտի պաշտել զՏէր։
Եւ առցէ քահանայն զմի գառնն, եւ մատուսցէ զնա վասն յանցանաց, եւ զճաշակն իւղոյ, եւ նուիրեսցէ զայն նուէր՝՝ առաջի Տեառն։
Անձն որ թէ վրիպեսցի եւ մեղիցէ ակամայ ի սրբութեանց անտի Տեառն՝ մատուսցէ վասն յանցանացն իւրոց Տեառն խոյ անարատ յօդեաց՝ գնոց արծաթոյ ի յիսուն սկեղէ՝՝ ըստ սրբութեան սկեղն, վասն որոյ յանցուցեալն իցէ։
ածցէ խոյ անարատ ի խաշանց գնոց արծաթոյ՝՝ վասն յանցութեանն՝ առ քահանայն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն վասն անգիտութեանն զոր անգիտացաւ եւ ինքն ոչ գիտէր, եւ թողցի նմա.
Ապա թէ չիցէ ձեռնհաս լինել բաւական ոչխարաւ, մատուսցէ վասն մեղացն զոր մեղաւ երկուս տատրակս կամ երկուս ձագս աղաւնեաց, մին վասն մեղացն, եւ մին յողջակէզ։