23 Եւ ամենայն զոհ քահանային ողջակէզ լինիցի, եւ մի՛ ուտիցի։
Եւ զզուարակն որ վասն մեղաց, եւ զնոխազն զվասն մեղաց, որոց արիւնն մուծաւ քաւել ի սրբութեանն, հանցեն արտաքոյ բանակին եւ այրեսցեն զնոսա հրով, եւ զմորթս նոցա եւ զմիս նոցա եւ զապաւառ նոցա։
Եւ որ մնայցէ ի զոհէ անտի, Ահարոնի եւ որդւոց նորա լինիցի, սրբութիւն սրբութեանց ի զոհիցն քոց։
հանցեն ողջոյն զզուարակն արտաքոյ բանակին ի տեղի մի սուրբ, ուր զմոխիրն հեղուցուն, եւ այրեսցեն զնա ի վերայ փայտի հրով. ի վերայ մոխրակուտին այրեսցի։
Եւ հանցեն զզուարակն ողջոյն արտաքոյ բանակին, եւ այրեսցեն զզուարակն, զոր օրինակ այրեցին զառաջին զուարակն. զի վասն մեղաց ժողովրդեանն է։
Եւ առեալ քահանային օծելոյ կատարելոյ ի ձեռս իւր՝՝ յարենէ զուարակին, եւ տարցի զայն ի խորանն վկայութեան։
Քահանայն օծեալ փոխանակ նորա յորդւոց իւրոց՝ արասցէ զայն, օրէն յաւիտենական Տեառն. ամենեւին կատարեսցի։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.