16 Եւ զմնացեալն ի նմանէ կերիցեն Ահարոն եւ որդիք նորա. բաղարջ կերիցի ի սուրբ տեղւոջ. ի սրահի խորանին վկայութեան կերիցեն զնա։
Եւ Կորէ որդի Յեմնայ Ղեւտացի՝ դռնապանն ընդ արեւելս կողմն ի վերայ տանեացն տալ զպտուղսն Տեառն, եւ զսրբութիւն սրբութեանցն,
Եւ կերիցեն զմիսն ի գիշերիս յայսմիկ. խորովեալ հրով, եւ բաղարջ ընդ եղեգի կերիցեն։
Եւ զզոհսն եւ զվասն մեղացն եւ զվասն անգիտութեանն՝ նոքա կերիցեն, եւ ամենայն նուէրք Իսրայելի՝ նոցա լիցին։
Եւ նշխարն ի զոհէ անտի՝ Ահարոնի եւ որդւոց իւրոց լիցի, սրբութիւն սրբութեանց ի զոհից անտի Տեառն։
Եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն զմեղսն զոր մեղաւ՝ որով իւիք եւ իցէ ի նոցանէ, եւ թողցի նմա. եւ մնացեալն՝ քահանային եղիցի իբրեւ զզոհ նաշհոյ։
Եւ ամենայն զոհ քահանային ողջակէզ լինիցի, եւ մի՛ ուտիցի։
Քահանայն որ մատուցանիցէ զայն՝ կերիցէ. ի սուրբ տեղւոջ կերիցէ, ի սրահի խորանին վկայութեան։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Ահարոնի եւ ասէ. Ես ահաւասիկ ետու քեզ զպահեստ պտղոց իմոց. յամենայն նուիրելոցն ինձ յորդւոցն Իսրայելի՝ քեզ ետու զայն ի պատիւ, եւ որդւոց քոց յետ քո՝՝ օրէն յաւիտենական։
Այսուհետեւ արասցուք տօնս՝ մի՛ ի խմորն հին եւ մի՛ ի խմորն չարութեան եւ անզգամութեան, այլ յանխմոր ստուգութեան եւ ճշմարտութեան։