14 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.
Եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն զմեղսն զոր մեղաւ՝ որով իւիք եւ իցէ ի նոցանէ, եւ թողցի նմա. եւ մնացեալն՝ քահանային եղիցի իբրեւ զզոհ նաշհոյ։
Անձն որ թէ վրիպեսցի եւ մեղիցէ ակամայ ի սրբութեանց անտի Տեառն՝ մատուսցէ վասն յանցանացն իւրոց Տեառն խոյ անարատ յօդեաց՝ գնոց արծաթոյ ի յիսուն սկեղէ՝՝ ըստ սրբութեան սկեղն, վասն որոյ յանցուցեալն իցէ։
Եւ այս օրէն իցէ խոյին որ վասն յանցանացն իցէ. զի սրբութիւն սրբութեանց է.
Խօսեաց ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասասցես. Այր կամ կին, որ ոք արասցէ յամենայն մարդկեղէն մեղաց, եւ արհամարհելով արհամարհիցէ եւ յանցանիցէ անձնն այն,
