եւ արասցես եւ քաւեսցես զոր ինչ ոք մեղիցէ ընկերի իւրում. եւ եթէ առցէ ի վերայ նորա անէծս անիծանել զնա, եւ խոստովան լիցի՝՝ առաջի սեղանոյ քո ի տանս յայսմիկ,
Անձն որ մեղիցէ, նոյն եւ մեռցի. եւ որդի զհօր մեղս մի՛ առցէ, եւ մի՛ հայր առցէ զանիրաւութիւնս որդւոյ իւրոյ. արդարութիւն արդարոյն ի վերայ նորին եղիցի, եւ անօրէնութիւն անօրինին ի վերայ նորին եղիցի։
Եւ այր ոք որ առնուցու զքոյր իւր զառ ի հօրէ կամ զառ ի մօրէ, եւ տեսանիցէ զառականս նորա, եւ նա տեսանիցէ զառականս նորա, նախատինք են. սատակեսցին յերեսաց որդւոց ազգին իւրեանց. զի զառականս քեռ իւրոյ յայտնեաց. ընկալցին զմեղս իւրեանց՝՝։
Ապա թէ ուտելով ուտիցի ի մսոյ զոհին փրկութեան իւրոյ յաւուրն երրորդի, մի՛ լինիցի ընդունելի, մատուցանելեացն, եւ՝՝ մի՛ համարեսցի նմա այն. քանզի ապախտ եւ՝՝ պղծութիւն է, եւ անձն որ կերիցէ ի նմանէ՝ մեղս առցէ։
Եւ մարդ ոք որ սուրբ իցէ, եւ ի հեռաւոր ճանապարհի ոչ իցէ, եւ հեղգասցի առնել զզատիկն, սատակեսցի անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ, զի զպատարագն Տեառն ոչ մատոյց ի ժամանակի իւրում. զմեղս իւր ընկալցի մարդն այն։
Եւ ասէ ցմայր իւր. Զհազար եւ զհարեւր արծաթոյն զոր առեր առ քեզ, եւ երդուար եւ ասես յականջս իմ թէ՝՝ արծաթն առ իս է, ես առի զայն։ Եւ ասէ մայր նորա. Օրհնեալ լիցիս, որդեակ իմ, ի Տեառնէ։