34 Եւ առեալ քահանային յարենէ այնր որ վասն մեղացն իցէ մատամբն իւրով, եւ դիցէ ի վերայ եղջերաց սեղանոյ ողջակիզացն. եւ զամենայն արիւն նորա հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյն ողջակիզաց։
Եւ դիցէ յարենէ անտի քահանայն ի վերայ եղջերաց սեղանոյն խնկոցն հանդերձանաց՝՝, որ կայցէ առաջի Տեառն ի խորանին վկայութեան, եւ զամենայն զարիւնն հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյն ողջակիզաց որ է առ դրան խորանին վկայութեան։
Եւ առցէ քահանայն յարենէ անտի մեղացն մատամբ իւրով եւ դիցէ ի վերայ եղջերաց սեղանոյն ողջակիզաց, եւ զամենայն արիւն նորա հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյ ողջակիզացն։
Եւ դիցէ քահանայն յարենէ զուարակին ի վերայ եղջերաց սեղանոյ խնկոցն հանդերձանաց առաջի Տեառն՝ որ իցէ ի խորանին վկայութեան, եւ զամենայն արիւն զուարակին հեղցէ առ յատակաւ սեղանոյն ողջակիզաց, որ կայցէ առ դրան խորանին վկայութեան։
Զի որ անհնարինն էր օրինացն որով տկարանայրն՝՝ մարմնով, Աստուած զՈրդին իւր առաքեաց ի նմանութիւն մարմնոյ մեղաց, եւ վասն մեղաց, եւ դատապարտեաց զմեղս ի մարմնի անդ.
իսկ ո՛րչափ սաստիկ պատժոց արժանի համարիցիք զայն, որ զՈրդին Աստուծոյ առ ոտն եհար. եւ զարիւն նորոյ ուխտին խառնակ համարեցաւ որով սրբեցաւն, եւ զՀոգին շնորհաց թշնամանեաց։
զի եւ Քրիստոս մի անգամ վասն մեղաց ի վերայ մեր մեռաւ, արդարն ի վերայ անարդարոց, զի զմեզ մերձեցուսցէ առ Աստուած. զի թէպէտեւ մեռաւ մարմնով, այլ կենդանի է հոգւով.