31 Եւ զամենայն զճարպն կորզեսցէ՝ զոր օրինակ կորզիցի ճարպ յողջակիզէ փրկութեանն. եւ հանցէ զայն քահանայն ի սեղանն ի հոտ անուշից Տեառն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն, եւ թողցի նմա։
Եւ հոտոտեցաւ Տէր Աստուած ի հոտ անուշից։ Եւ ասէ Տէր Աստուած՝ ածեալ զմտաւ. Ոչ եւս յաւելից անիծանել զերկիր վասն գործոց մարդկան, զի միտք մարդոյ հաստատեալ են ի խնամս չարի ի մանկութենէ իւրմէ. արդ ոչ եւս յաւելից հարկանել զամենայն մարմին կենդանի որպէս արարի։
Բայց արդ առէք զուարակս եւթն եւ խոյս եւթն, եւ երթայք առ ծառայ իմ Յոբ, եւ արասցէ ողջակէզս վասն ձեր. եւ Յոբ ծառայ իմ արասցէ աղօթս վասն ձեր։ Զի թէ ոչ նմա ակն առեալ էր, եւ եթէ ոչ վասն նորա էր, կորուսեալ էր իմ արդեւք զձեզ. զի ոչ խօսեցարուք ճշմարտութիւն զծառայէ իմմէ զՅոբայ՝՝։
Եւ տարցի զայն առ քահանայսն որդիս Ահարոնի. եւ լցեալ զձեռն իւր ի նաշհոյ անտի իւղովն հանդերձ, եւ զամենայն զկնդրուկն նորա, դիցէ քահանայն զյիշատակ նորա ի վերայ սեղանոյն զոհ ի հոտ անուշից Տեառն։
Եւ զամենայն զճարպ նորա կորզեսցէ՝ զոր օրինակ կորզիցի ճարպ ոչխարին փրկութեան. եւ դիցէ զայն քահանայն ի վերայ սեղանոյն յողջակէզ Տեառն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն ի մեղաց անտի զոր մեղաւ, եւ թողցի նմա։
Եւ օրհնէին երգս նորս եւ ասէին. Արժանի ես առնուլ զգիրդ եւ բանալ զկնիք դորա, զի զենար եւ գնեցեր զմեզ Աստուծոյ արեամբդ քով յամենայն ազգաց եւ ի լեզուաց եւ ի ժողովոց հեթանոսաց՝՝։