Եւ առցեն հանդերձ կապուտակ եւ ծածկեսցեն զաշտանակն լուսոյ եւ զերկոսին ճրագարանսն՝՝ նորա եւ զունելիս նորա եւ զբազմակալս նորա, եւ զամենայն ամանս իւղոյ որովք պաշտիցեն.
Յիշեա այժմ ուստի անկարն, եւ ապաշաւեա, եւ զառաջին գործսն քո արա. ապա թէ ոչ՝ գամ ես՝՝ վաղվաղակի, եւ շարժեցից զաշտանակս քո ի տեղւոջէ իւրմէ, եթէ ոչ ապաշխարեսցես։