Եւ յարեաւ գնաց Դաւիթ եւ ամենայն ժողովուրդ նորա ընդ նմա յիշխանացն Յուդայ ի զառիվերն ընդ որ ել տապանակն՝՝ Աստուծոյ, յորոյ վերայ կոչեցաւ անուն Տեառն Աստուծոյ զօրութեանց, որ նստի ի քերովբէս ի վերայ նորա։
Խօսեաց ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասասցես. Եթէ ոք յորդւոցդ Իսրայելի կամ յեկելոց պանդխտացն Իսրայելի տացէ զսերմն իւր իշխանի՝՝, մահու մեռցի. եւ ազգք երկրին քարկոծ արասցեն զնա քարամբք։